Wczoraj przyznałam się nieśmiało do tego, że wykonuję w domu ćwiczenia fizyczne.

Wiem, dziwne. Bo nie lubię. Pływanie, jazda na rowerze tak – bieganie, aerobik – nie. Diet też nie lubię, a jednocześnie moja przemiana materii nie zawsze ze mną współpracuje.

Od 4 miesięcy 2-3 razy w tygodniu robię sobie kilka wygibasów. Oto mój zestaw mini siłowni: orbitrek, kołyska i ciężarki.

I odpowiadam na pytanie

Orbitrek niestety nie ma obciążenia. Miał, ale nie ma, bo się zepsuła regulacja. Dlatego też traktuję ćwiczenie na nim jako rozgrzewkę i zakończenie treningu. Kołyska do ćwiczeń brzucha jest stara. Długo leżała na strychu, myszy się nawet za nią wzięły.

Dlatego ćwiczę w serii:

– rozgrzewka/rozciąganie

– 10-15 min. orbitreka

– ćwiczenia na ramiona z obciążeniem (2 kg)

– brzuszki (powtórzenia po 60)

– 10 min. orbitreka

– rozciąganie

Zajmuje to 50-60 minut.

Czy schudłam i mam na brzuchu sześciopak?

No nie bardzo… Waga raz leci w dół, za chwilę w górę, oscyluje wokół BMI 23 . Jednak warto.

– piję więcej wody (normalnie nie pijam wcale, ćwiczenia wymuszają na mnie wypicie 2 szklanek)

– wysmukliły mi się ramiona, a jeszcze w grudniu smętnie wisiały

– pośladki się podniosły, są bardziej „zbite”

– fałdy na brzuchu zniknęły

– zakładam skarpetki na stojąco, schylając się do samej ziemi

– kręgosłup mniej boli!

– godzina ćwiczeń = dzieci siedzą w swoim pokoju!

– mam pretekst do kupowania śmiesznych getrów.

Same zalety! Po ćwiczeniach zjadam ptysia. Czy innego batona. Żeby się te spalone kalorie nie zmarnowały.

Pomogłam?