Córka Druga się uniosła. Wróciła z podwórka zaryczana, usiadła na podłodze w korytarzu i wyła. Wyła bardzo i zapowiadała, że będzie wyła tak do wieczora i nawet w nocy, i że nie będziemy mogły z Córką Pierwszą spać.

I że nic nie jest w stanie jej pocieszyć….

– Nawet jajko z niespodzianką – zaznaczyła.

Podeszłam, ucałowałam, dziecko wyło nadal, więc zrobiłam kawę i rozsiadłam się na kanapie z kompem.

– Skoro już tutaj jesteś, to może wybierzemy bluzkę dla ciebie? – spytałam, bo dzień wcześniej wieczorem obiecałam, że rano usiądziemy i coś wybierzemy razem.

Córka otarła łzy, przyszła do pokoju i ostatecznie zamiast bluzki z Frozen, wybrała sukienkę z kucykami Pony. Wrzuciłam do koszyka, zapłaciłam.

– No, i to mnie pocieszyło.